Publication: Kronik rotator manşet yırtıklarında tünel içi tamir ve anatomik primer tamir sonuçlarının biyomekanik ve histolojik olarak karşılaştırılması - deneysel hayvan modeli /
Files
Program
Institution Authors
Authors
AĞIR, MUZAFFER
Advisor
BİLSEL, İSMAİL KEREM
Date
Language
Type
Publisher
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Abstract
Amaç: Bu çalışmanın amacı kronik retrakte tam kat rotator manşet yırtıklarında tünel içi tamir ile anatomik primer tamiri biyomekanik ve histolojik olarak karşılaştırmaktır. Materyal&Metod: 36 adet Yeni Zelanda tavşanının toplam 72 omuz eklemi kullanıldı. Omuz eklemi üzerinden yapılan bir kesi ile girildi. Deltoid kası split olarak geçirildi. Subskapularis tendonu kemik tutunma yerinden tamamen kaldırıldı. Tendon güdüğünün iyileşmesini ve çevre dokulara yapışmasını önlemek için tendon penröz dren ile sarılarak 2 ay beklendi. 2 ay sonra sol omuzlar primer olarak 2.0 PDS sütürlerle anatomik insersiyona onarıldı. Sağ omuzlarda, küçük tüberküle açılan kemik tünel içerisine 2.0 PDS sütur kullanılarak tamir yapıldı. Onarım sonrası 4., 8. ve 12. haftalarda 12 tavşan (sol omuz: Grup I, sağ omuz: Grup II) sakrifiye edildi. Her sakrifikasyonda 6 tavşan biyomekanik, 6 tavşan histolojik deneyler için kullanıldı. Bulgular: Biyomekanik deneylerde Grup-I'de maksimum kopma kuvveti 4.haftada 133N (95-142), 8.haftada 106N (91-122), 12.haftada 100N (64-130) olarak kaydedildi. Grup-II'de maksimum kopma kuvveti 4.haftada 123N (93-137), 8.haftada 98N (84-118), 12.haftada 112N (93-121) olarak kaydedildi. Grup-I'de sertlik 4.haftada 3.7N/mm (2.4-4), 8.haftada 4.2N/mm (3.4-4.9), 12.haftada 2.6N/mm (1.8-2.8) olarak kaydedildi. Grup-II'de sertlik 4.haftada 3.7N/mm (1.9-4.2), 8.haftada 4.4N/mm (3.5-5.2), 12.haftada 4.5N/mm (3.8-4.8) olarak kaydedildi. Grup-I ve Grup-II karşılaştırıldığında, sadece 12. haftada 2. grupta sertlik anlamlı olarak daha yüksek bulundu.(p=0.025) Grup-I ve Grup-II grup içi karşılaştırıldığında, anlamlı fark sadece 1. grupta 8. ve 12. hafta sakrifikasyonlarında sertlik değerlerinde bulundu.(p=0.002) Histolojik incelemede Grup-I'de tendon matürite skoru 4.haftada 17 (12-23), 8.haftada 19 (16-21), 12.haftada 25 (24-27) olarak kaydedildi. Grup-II'de ise 4.haftada 18 (18-21) , 8.haftada 18 (17-20), 12.haftada 21 (16-22) olarak kaydedildi. 12.hafta sakrifikasyon grubunda Grup-I'deki tendon matürite skoru, Grup-II'ye göre anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.004). Sonuç: Tünel içi tamir ve primer anatomik tamir rotator manşet cerrahisinde tercih edilebilecek iki başarılı tekniktir. Çalışmamızın biyomekanik sonuçlarına göre primer anatomik onarım ile tünel içi onarım arasında tendonun sağlamlığı ve dayanıklılığı açısından fark yoktur. Tendon matüritesi değerlendirildiğinde ise primer anatomik onarım grubu histolojik olarak üstündür.
Description
Purpose: The aim of study is to compare intra-tunnel repair and anatomical primary repair biomechanically and histologically in chronic retracted full-thickness rotator cuff tears. Material & Methods: Total of 72 shoulder joints of 36 New Zealand rabbits were used. It was entered through an incision over the shoulder joint. The deltoid muscle was passed as a split. The subscapularis tendon was cut completely from the bone attachment site. It was waited for 2 months by wrapping the tendon with a penrose drain in order to prevent the tendon stump from healing and sticking to the surrounding tissues. After 2 months, left shoulders were primarily repaired to anatomic insertion with 2.0 PDS sutures. Right shoulders was repaired with 2.0 PDS sutures inside the bone tunnel to the tuberculum minus. After repair, 12 rabbits (left shoulders: Group I, right shoulders: Group II) were sacrificed in each group at 4., 8. and 12. weeks. 6 rabbits had used for biomechanically and 6 rabbits had used for histologically at every sacrification. Results: As a result of the biomechanical tests, Failure Load (Newton) was 133(95-142) in Group-I, 123(93-137) in Group-II at 4 weeks, 106(91-122) in Group-I, 98(84-118) in Group-II at 8 weeks, 100(64-130) in Group-I, 112(93-121) in Group-II at 12th week. Stiffness (Newton/mm) was at 3.7(2.4-4) in Group-I, 3.7(1.9-4.2) in Group-II 4 weeks; 4.2(3.4-4.9) in Group-I, 4.4(3.5-5.2) in Group-II at 8 weeks; 2.6 (1.8-2.8) in Group-I and 4.5 (3.8-4.8) in Group-II at 12 weeks. When Group-I and Group-II were compared with eachother, stiffness was found to be significantly higher in the 2nd group only in the 12th week.(p=0.025) When Group-I and Group-II were compared among themselves, significant difference was found in the stiffness values in the sacrifications of the 8th and 12th weeks only in the 1st group.(p=0.002) As a result of the histological test, Modified Watson tendon maturity score was 17 (12-23) in Group-I, 18 (18-21) in Group-II at 4 weeks; 19 (16-21) in Group-I, 18 (17-20) in Group-II at 8 weeks and 25 (24-27) in Group-I, 21 (16-22) in Group-II at 12 weeks. When Group-I and Group-II were compared with eachother, tendon maturity score was found to be significantly higher in the Group-I only in the 12th week.(p=0.004) Conclusion: Intra- tunnel repair and primary anatomic repair are two successful techniques that can be preferred in rotator cuff surgery. According to biomechanical results of our study, there was no difference between the primary anatomic repair and ıntra-tunnel repair in terms of strength and durability of the tendon. When the tendon maturity is evaluated, the primary anatomic repair group is histologically superior