Publication: 5-fluorourasile bağlı arteryel vazokonstrüksiyon etyolojisinde ürotensin-2'nin rolü / 5-fluorourasile bağlı arteryel vazokonstrüksiyon etyolojisinde ürotensin-2'nin rolü
Loading...
Date
Authors
Authors
ÇEVİRME, NİDAL
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Metrics
Abstract
Giriş ve Amaç:5-Fluorourasil (5-FU) gastrointestinal, meme, baş ve boyun kanserleri de dahil olmak üzere birçok malignenside tek başına veya çoklu ilaç terapileri içerisinde yaygın olarak kullanılan bir ilaçtır. Kardiyak toksisitesi az görülüyor olsa dahi hayati tehlike oluşturabilmektedir. Kardiyak toksisite patogenezi henüz tam olarak açıklanamamış olmakla beraber koroner vazospazm eskiden beri ana tetikleyici neden olarak kabul edilmektedir. Şimdiye kadar yapılan çalışmalarda sürekli 5-FU ve bolus 5-FU uygulamaları karşılaştırılmış ancak bilinen en güçlü vazokonstriktör medyatör olan ürotensin 2 ele alınmamıştır. Biz bu çalışmamızda sürekli 5-FU, bolus 5-FU uygulaması ve 5-FU hariç tedavi uygulanan hastalarda brakiyal arter çapı ölçümü ve ürotensin 2 düzeylerine bakarak 5-FU bağlı arteryel vazokonstriksiyonda ürotensin 2'nin rolünü bulmayı amaçladık Bulgular:Çalışmaya toplam 132 hasta dahil edildi. Bunlardan 42'si bolus 5-FU tedavisi alan grupta (Grup 1), 51'i infüzyonel 5-FU tedavisi alan grupta (Grup 2), geri kalan 39'u (Grup 3) 5-FU dışında tedavi alan grupta(GRUP3) bulunmaktaydı. Grup 1 deki 31 hasta FEC kemoterapi tedavisi, 2 hasta bolus FUFA tedavisi almışken, Grup 2 deki 7 hasta FOLFİRİNOX tedavisi ve 44 hasta FOLFOX ( ± Bevacizumab) tedavisi almışlardı. Grup 3 deki 13 hasta carboplatin-paklitaxel, 6 hasta cisplatin-gemsitabin, 6 hasta EC, 3 hasta AC, 2 hasta cisplatin-etoposid, 2 hasta gemsitabin ve 7 hasta diğer tedavilerden almıştı. Çalışmaya katılan bütün hastalardan kemoterapi tedavisinden önce ve kemoterapi tedavisinin hemen sonrasında alınan kan numunelerinde Urotensin II, tam kan hücre sayıları, karaciğer ve böbrek fonksiyon testleri analiz edildi. Kemoterapi öncesi ve sonrası brakial arter çaplarında anlamlı bir değişiklik yoktu. Kemoterapi sonrası ürotensin2 düzeyleri başlangıca göre her üç grupda artmaktaydı ancak Grup 1 ve 2 deki artış anlamlı olarak daha fazlaydı. Kemoterapi öncesi ve sonrası brakial arter çapları ve ürotensin 2 düzeyleri ölçümleri yapıldı. Sonuç: Sonuç olarak biz bu çalışmada bolus veya infüzyonel 5-FU uygulamasıyla, en güçlü vazokonstrüktör olan ürotensin 2 değerlerinin artmış olduğunu gösterdik. 5-FU ilişkili kardiyak toksisite patogenezinde ürotensin 2 artışı rol oynuyor olabilir. UII ile 5-FU kardiyak toksisite ilişkisinin daha ayrıntılı araştırılması gerektiğini düşünmekteyiz. Anahtar kelimeler: ürotensin 2, brakiyal arter çapı, 5-fluoroprimidin, vazokonstriksiyon, toksisite
Description
Background and Aim:5-Fluorouracil (5-FU) is a widely used drug in many malignancies alone or in multiple drug therapies, including gastrointestinal, breast, head and neck cancers. Cardiac toxicity associated with 5-FU may be rare but life-threatening. Although the pathogenesis of cardiac toxicity has not yet been fully elucidated, coronary vasospasm has long been regarded as the main triggering cause. In studies up to now, continuous 5-FU and bolus 5-FU applications were compared, but the most powerful known vasoconstrictor mediator, urotensin 2, was not considered. We aimed to find the role of urotensin 2 in 5-FU-bound arterial vasoconstriction by looking at brachial artery diameter measurements and urotensin 2 levels in patients treated with 5-FU, bolus 5-FU and 5-FU except(control group) treatment. Results: A total of 132 patients were included in the study. Of these, 42 were treated with bolus 5-FU (Group 1), 51 were treated with infusional 5-FU (Group 2) and the remaining 39 were treated with 5-FU except treatment (Group 3) . 31 patients in Group 1 were treated with FEC chemotherapy, 2 patients received bolus FUFA treatment, 7 patients in Group 2 received FOLFIRINOX treatment and 44 patients received FOLFOX (± Bevacizumab) therapy. 13 patients in Group 3 received carboplatin-paclitaxel, 6 patients received cisplatin-gemcitabine, 6 patients received EC, 3 patients received AC, 2 patients received cisplatin-etoposide, 2 patients received gemcitabine, and 7 patients received other treatments. Urotensin II, complete blood cell counts, liver and kidney function tests were analyzed in all blood samples taken before and after the chemotherapy treatment from all the patients participating in the study. There was no significant change in brachial artery diameters before and after chemotherapy. After chemotherapy, the levels of urotensin2 were increased in all three groups according to baseline, but the increase in Group 1 and 2 was significantly higher. The brachial artery diameters and urotensin 2 levels before and after chemotherapy are shown in. Conclusion: In conclusion, we showed that the most potent vasoconstrictor, urotensin 2, was increased by bolus or infusional 5-FU administration in this study. It may be that urotensin 2 increases have a role in the pathogenesis of 5-FU-associated cardiac toxicity. We think that the relationship between UII and 5-FU cardiac toxicity needs to be investigated in more detail. Keywords: Urotensin 2, brachial artery diameter, 5-fluoropyrimidine, vasoconstriction, toxicity