A-dan Z-ye ROTATOR MANŞET

Abstract

Rotator manşet tamirlerinde kullanılan cerrahi tek- niklerin ve operatif rehabilitasyon protokolleri- nin optimizasyonlarına yönelik çabalara rağmen, tamirlerin %15–75’inde, cerrahi operasyon sonrasında teşhis edilebilir bir şekilde tekrarlayan tendon defekti saptanmaktadır.[1–4] Tekrarlayan tendon defektinin varlı- ğına rağmen çoğu hastada kabul edilebilir klinik sonuçlar izlenmekle beraber, birçok araştırma tekrarlayan defekt oluşumu olmaksızın iyileşen rotator manşet tamirlerinin hastalar açısından daha olumlu sonuçlar verdiğini gös- termektedir.[2,5–7] Tekrarlayan tendon defekti olmadan, dejeneratif kas değişimlerinin tersine döndürülmesiyle elde edilen normal omuz işlevi ve normal tendon yapısı- nın restorasyonu makroskopik ve histolojik olarak nadir görülen durumlardır.[8–12] Nitekim son dönemlerde yürü- tülmüş olan birçok pilot çalışma, rotator manşet yırtığı tamiri sonrası teşhis edilebilir tekrarlayan tendon defekti saptanmasına rağmen klinik olarak yetersizlik gözlen- memektedir.[13,14] Günümüzde, rotator manşet tamiri sonrasında gelişen başarısızlıkların, mevcut onarım stra- tejilerinin hem mekanik hem de biyolojik açıdan sınırlı olmasından kaynaklandığı düşünülmektedir.