Temporomandibular Bozukluğu (Tmb) Olan Hastaların Dış Kulak Yolu ve Orta Kulak Rezonans Değerleri

Abstract

Giriş ve Amaç: Temporomandibular Eklem(TME), mandibulanın kondiler başı ile temporal kemiğin mandibular fossası arasındaki eklemdir. Temporomandibular bozukluk (TMB) ise çiğneme kasları, temporomandibular eklem (TME) ve bu eklemi çevreleyen yapıların etkilendiği klinik bir durumdur. Bu çalışmada tek taraflı TMB’ye sahip bireylerde, TME’nin DKY ve Orta kulağın anatomik yakınlığına bağlı olarak Orta Kulak ve DKY (Dış Kulak Yolu) rezonans değerlerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışmaya, yaşları 18-45 arasında değişen TME bozukluğu teşhisi konulan 24(17 K, 7 E) çalışma grubu ve yaşları 18-45 arasında değişen, işitme ve diş sorunları ile ilgili şikayeti olmayıp, yapılan odyolojik incelemeler sonucu dış, orta ve iç kulak patolojileri saptanmayan, diş muayenesi normal olan 16 (8 K, 8 E) kontrol grubu olmak üzere toplam 40 birey dahil edilmiştir. Kulak Burun Boğaz tarafından otoskopik muayeneleri yapılıp, Odyoloji laboratuvarına yönlendirilen çalışma ve kontrol grubundaki bireylerin öncelikle anamnezi alınmış, ardından odyolojik testler sırasıyla yürütülmüştür. Saf ses odyometri (125-8000 Hz hava yolu eşikleri, 250-4000 Hz aralığında kemik yolu eşikleri) ve konuşma odyometrisi, DPOAE (distortional product otoakustik emisyon) testi, akustik immitans ve orta kulak rezonans ölçümleri, dış kulak rezonans testi uygulanmıştır. Bulgular: TMB patolojik taraftaki kulak, TBM karşı kulak ve kontrol grubunun dış ve orta kulak rezonans değerleri için üç grubun ortalama değerlerinde bir farklılık gözlemlenmemiştir. (p>0,05) TMB patolojik taraftaki kulak ve kontrol grubunun dış kulak rezonans değerleri arasında anlamlı farklılık görülmemiştir. (p>0,05) TMB karşı kulak ve kontrol grubu dış kulak rezonansı ortalama değerleri arasında farklılık olmadığı görülmektedir. (p>0,05) TMB karşı kulak ve kontrol grubu orta kulak rezonansı ortalama değerleri arasında farklılık olmadığı görülmektedir. (p>0,05) Ancak, TMB patolojik taraf ve kontrol grubunun orta kulak rezonans değerleri incelendiğinde gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu görülmüştür. (p<0,05) Sonuç olarak, TMB’li hasta grubunda, patolojinin olduğu kulak tarafında orta kulak RF değerlerinin artış göstermesi, orta kulak sisteminin sertliğinde bir artışa kanıt sağlamış olabilir ve hastalığın patofizyolojisine yeni bir bakış açısı sunabilir. Sonuç ve Öneriler: Çalışmamızda TME ve işitme anatomisi arasındaki ilişki, Orta Kulak ve Dış Kulak Rezonans değerlerinin belirlenmesi ile incelenmiştir. Bu çalışma, TMB’li bireylere uygulanan klinik testler ile sağlıklı bireylerin orta kulak bulguları arasındaki farklılıkları göstererek, ayırıcı tanı için ek bulgular, yöntemler ortaya koymaktır.