Publication: Toraks cerrahisi geçiren hastalarda dijital fizyoterapi uygulamalarının solunum fonksiyonları, solunum kas kuvveti, fonksiyonel kapasite, üst ekstremite periferik kas kuvveti ve yaşam kalitesi üzerine etkisi / The effect of digital physiotherapy applications on respiratory functions, respiratory muscle strength, functional capacity, upper extremity peripheral muscle strength and quality of life in patients undergoing thoracic surgery
| dc.contributor.advisor | KOSTANOĞLU, ALİS | |
| dc.contributor.author | ŞAHİN , AYŞEGÜL | |
| dc.date.accessioned | 2025-11-05T12:13:10Z | |
| dc.description | Thoracic surgery is the primary intervention for the treatment of lung, pleural, chest wall and mediastinal diseases, and changes in lung function and clinical symptoms occur after surgery, both procedure- and patient-related. After thoracic surgery, patients' exercise tolerance decreases, respiratory functions deteriorate, and their participation in activities of daily living, functional levels and quality of life are adversely affected. With open thoracotomy, depending on the size of the incision, muscle division and incisional pain, upper extremity functions and the trunk are affected. A review of the literature reveals the application of preoperative and early postoperative physiotherapy programmes in patients undergoing thoracic surgery. However, there is a paucity of studies examining the effectiveness of long-term physiotherapy after discharge, and the duration of treatment is often brief. One of the methods of delivering physiotherapy programmes to patients is digital physiotherapy. Digital physiotherapy is a contemporary term used for health services provided remotely through digital communication and devices. The present study aims to investigate the effects of digital physiotherapy on pulmonary function, respiratory muscle strength, functional capacity, upper extremity muscle strength and quality of life in patients undergoing thoracic surgery. Our study included 26 patients who underwent thoracic surgery with open thoracotomy at the Department of Thoracic Surgery, Bezmialem Vakif University Hospital, and who met our inclusion criteria. Patients were randomly divided into two groups as training and control groups. All patients underwent pulmonary function testing, respiratory muscle strength measurement, 6-minute walk test (6MWD), trunk lateral flexion assessment, shoulder flexion and abduction range of motion and muscle strength measurements, shoulder function assessment with Shoulder Pain and Disability Index (SPADI), chest expansion measurement, sleep and quality of life assessments. The control group received general education after discharge. The training group underwent exercise sessions twice a week for 12 weeks using digital tools. Patients in the training group were asked to take a daily 30-minute walk at least five times a week. At the conclusion of 12 weeks, all patients were re-evaluated. SPSS v.30 software was used for data analysis, with a significance level of p<0.05 accepted in all analyses. At the end of 12 weeks, the training group demonstrated statistically significant improvements in all respiratory function parameters except FEV1/FVC and FVC (lt), respiratory muscle strength values, 6 MWT distance, ISI score, SPADI score, all upper extremity parameters except left abduction ROM and right abduction muscle strength, right and left trunk lateral flexion values, axillary and xiphoid chest expansion measurement and St. George respiratory questionnaire total score (p<0.05). In the control group, statistically significant improvements were found in FVC (lt), FEV1 (lt) and FEV1(%) values, SPADI score, upper extremity right flexion and left abduction ROM values, while a statistically significant decrease was found in the subcostal chest expansion value (p<0.05). Furthermore, in the comparisons between the groups, the improvements in PEF of pulmonary function parameters, MEP of respiratory muscle strength parameters, left upper extremity flexion and abduction muscle strength, right and left trunk lateral flexion and whole chest expansion in the training group compared to the control group were statistically significant (p<0.05). As a result, clinical symptoms and problems of patients who have undergone thoracic surgery continue after discharge. It has been shown that a home-based digital physiotherapy program planned after discharge is an effective method in improving patients' respiratory functions, shoulder disability and quality of life, and provides improvement in the clinical condition of patients. For patients undergoing thoracic surgery, a home-based physiotherapy program using digital methods is much more effective than routine care. Keywords: Thoracic surgery, physiotherapy, digital physiotherapy, pulmonary function, functional capacity, upper extremity function, quality of life | |
| dc.description.abstract | Toraks cerrahisi akciğer, plevra, göğüs duvarı ve mediastinal hastalıkların tedavisinde kullanılan birincil müdahaledir ve cerrahi sonrası hem prosedüre hem de hastaya bağlı akciğer fonksiyonlarında ve klinik belirtilerde değişiklikler meydana gelir. Toraks cerrahisi sonrası hastaların egzersiz toleransı azalır, solunum fonksiyonlarında bozulmalar görülür ve hastaların günlük yaşam aktivitelerine katılımı, fonksiyonel düzeyleri ve yaşam kaliteleri olumsuz etkilenir. Açık torakotomilerde insizyon yeri ağrısı, kesilen kaslar ve insizyonun büyüklüğüne bağlı üst ekstremite fonksiyonlarında ve gövdede etkilenim olur. Literatüre bakıldığında toraks cerrahisi geçiren hastalara preoperatif ve erken postoperatif fizyoterapi programı uygulanmıştır ancak taburculuk sonrası uzun dönem fizyoterapinin etkinliğine bakan çalışmaların sayısı az ve tedavi süreleri kısadır. Hastalara fizyoterapi programı sunma yöntemlerinden biri de dijital fizyoterapidir. Dijital fizyoterapi dijital iletişim ve cihazlar aracılığıyla uzaktan sağlanan sağlık hizmetleri için kullanılan güncel bir terimdir. Çalışmamızda dijital yöntemlerle uygulanan fizyoterapinin toraks cerrahisi geçiren hastalarda solunum fonksiyonları, solunum kas kuvveti, fonksiyonel kapasite, üst ekstremite kas kuvveti ve yaşam kalitesine etkilerini araştırmayı amaçladık. Çalışmamıza, Bezmialem Vakıf Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Göğüs Cerrahisi Anabilim Dalı'nda açık torakotomi ile toraks cerrahisi geçiren ve dahil edilme kriterlerimize uygun 26 hasta dahil edildi. Hastalar eğitim ve kontrol grubu olarak iki gruba randomize edildi. Tüm hastalara solunum fonksiyon testi, solunum kas gücü ölçümü, 6 dakika yürüme testi (6 DYT), gövde lateral fleksiyonu değerlendirmesi, omuz fleksiyon ve abdüksiyon eklem hareket açıklığı ve kas gücü ölçümleri, Omuz Ağrı ve Disabilite İndeksi (OADİ) ile omuz fonksiyonları değerlendirmesi, göğüs ekspansiyonu ölçümü, uyku ve yaşam kalitesi değerlendirmeleri yapıldı. Kontrol grubuna taburculuk sonrası genel eğitim verildi. Eğitim grubuyla 12 hafta boyunca dijital araçlar aracılığıyla haftada iki kez egzersiz seansı uygulandı. Eğitim grubundaki hastalardan haftada en az 5 kez günlük 30 dakikalık yürüyüş yapmaları istendi. 12 hafta sonunda tüm hastalar tekrar değerlendirildi. Veri analizi için SPSS v.30 programı kullanıldı ve tüm analizlerde anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi. 12 haftanın sonunda eğitim grubunda tedavi öncesine göre solunum fonksiyonları parametrelerinden FEV1/FVC ve FVC (lt) hariç diğer tüm değerlerde, solunum kas kuvveti değerlerinde, 6 DYT mesafesinde, UŞİ skorunda, OADİ skorunda, üst ekstremite sol abdüksiyon EHA ve sağ abdüksiyon kas kuvveti haricindeki diğer tüm parametrelerde, sağ ve sol gövde lateral fleksiyonları değerlerinde, aksillar ve xiphoid göğüs ekspansiyonu ölçümü değerlerinde ve St. George solunum anketi total skoru değerinde istatistiksel olarak anlamlı gelişmeler elde edildi (p<0,05). Kontrol grubunda ise solunum fonksiyonları parametrelerinden FVC (lt), FEV1 (lt) ve FEV1(%) değerlerinde, OADİ skorunda, üst ekstremite sağ fleksiyon ve sol abdüksiyon EHA değerlerinde istatistiksel olarak anlamlı gelişmeler saptanırken, subkostal göğüs ekspansiyonu değerinde ise istatistiksel olarak anlamlı düşüş saptandı (p<0,05). Ayrıca gruplar arası karşılaştırmalarda; eğitim grubunda kontrol grubuna kıyasla solunum fonksiyon parametrelerinden PEF değerinde, solunum kas kuvveti parametrelerinden MEP değerinde, sol üst ekstremite fleksiyon ve abdüksiyon kas kuvveti değerlerinde, sağ ve sol gövde lateral fleksiyon değerlerinde, tüm göğüs ekspansiyonu değerlerinde elde edilen gelişmeler istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p<0,05). Sonuç olarak toraks cerrahisi geçiren hastaların klinik semptomları ve problemleri taburculuktan sonra da devam etmektedir. Taburculuk sonrası ev temelli planlanan dijital fizyoterapi programının hastaların solunum fonksiyonlarında, omuz dizabilitesinde ve yaşam kalitesinin arttırılmasında etkin bir yöntem olduğu ve bu hastaların klinik durumunda düzelme sağladığı gösterilmiştir. Toraks cerrahisi geçiren hastalarda dijital yöntemlerle ev temelli uygulanan fizyoterapi programı rutin bakıma kıyasla çok daha etkilidir. Anahtar Kelimeler: toraks cerrahisi, fizyoterapi, dijital fizyoterapi, solunum fonksiyonları, fonksiyonel kapasite, üst ekstremite fonksiyonları, yaşam kalitesi | |
| dc.identifier.uri | https://hdl.handle.net/20.500.12645/41289 | |
| dc.language.iso | tr | |
| dc.subject | Fizyoterapi ve Rehabilitasyon = Physiotherapy and Rehabilitation | |
| dc.title | Toraks cerrahisi geçiren hastalarda dijital fizyoterapi uygulamalarının solunum fonksiyonları, solunum kas kuvveti, fonksiyonel kapasite, üst ekstremite periferik kas kuvveti ve yaşam kalitesi üzerine etkisi / The effect of digital physiotherapy applications on respiratory functions, respiratory muscle strength, functional capacity, upper extremity peripheral muscle strength and quality of life in patients undergoing thoracic surgery | |
| dc.type | Thesis Doctoral | |
| dspace.entity.type | Publication | |
| local.thesis.programname | Kardiyopulmoner Fizyoterapi Rehabilitasyon Ana Bilim Dalı | |
| local.thesis.term | 2025 |
Files
Original bundle
1 - 1 of 1