Publication: Çocukluk çağı üriner sistem enfeksiyonlarında saptanan mikroorganizmalar ve bu etkenlerin antibiyotik duyarlılık durumlarının araştırılması. / Microorganisms detected in childhood urinary tract infections and investigation of antibiotic susceptibility of these agents.
Program
Authors
Authors
SALDUZ, ZEYNEB İREM YÜKSEL
Advisor
YİĞİT, ÖZGÜL
Date
Language
Type
Publisher
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Abstract
Amaç: Bu çalışmada üriner sistem enfeksiyonlu çocuklarda etken patojenlerin ve antibiyotik duyarlılıklarının saptanması amaçlandı. Gereç ve Yöntemler: Eylül 2006-Ağustos 2007 tarihleri arasında üriner sistem enfeksiyonu tanısı alan çocukların idrar kültürleri ve antibiyotik duyarlılık testleri retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Toplamda, 166 kız ve 31 erkeğe ait pozitif idrar kültürleri incelendi. Sonuçlar yaş gruplarına göre sınıflandırıldı; grup 1, 1-24 aylık; grup 2, 2-14 yaş. En sık neden Escherichia coli (E. coli) (%84.8) olup bunu Enterobacter spp. (%6.1) takip ediyordu. E. coli için ampisiline %71.3, trimetoprimsulfametoksazole %52.7, ampisilin-sulbaktama %37.1, amoksisilin-klavulonata %23.4, sefuroksimaksetile %7, sefotaksime %6, seftriaksona %6, sefiksime %5.5, siprofloksasine %12, gentamisine %5.4 oranında direnç saptandı, amikasine direnç saptanmadı. Ampirik olarak yaygın kullanılan trimetoprim-sülfametoksazol ve ampisiline direncin yüksek olduğu dikkat çekmektedir. Sonuç: Saptanan sonuçlar çocukluk döneminde üriner enfeksiyon sağaltımında antibiyogram yapılmasının önemini ve gerekliliğini göstermekte; ampirik sağaltım başlanması gereken durumlarda ise trimetoprim-sulfametoksazol ve ampisilinin tercih edilmesinin uygun olmayacağını düşündürmektedir. Bu çalışmaya göre çocuklardaki üriner sistem enfeksiyon sağaltımında öncelikle ikinci kuşak sefalosporinler ve ikinci sırada beta laktamaza dirençli penisilin grubu antibiyotikler uygun seçenek olarak görülmektedir.
Description
Objective: In this study we aimed to determine the causative agents and their antibiotic susceptibility in children with urinary tract infection. Material and Methods: Urine cultures and antibiotic suspectibility testings were evaluated retrospectively in children diagnosed with urinary tract infection between September 2006 and August 2007. Results: In total, positive urine cultures of 166 female and 31 male patients were analysed. Results were classifıed by paediatric age groups; Group 1, 1-24 months; group 2, 2-14 years. The most common causative agent was Escherichia coli (E. coli) (84.8% of cases) followed by Enterobacter spp. (6.1% of cases). Antibiotic resistance were detected for E. coli as 71.3% to ampicillin, 52.7% to trimethoprim-sulphamethoxazole, 37.1% to ampicillin-sulbactam, 23.4% to amoxicillin-clavulanat, 7% to cefuroximeaxetil, 6% to cefotaxim, 6% to ceftriaxone, 5.5% to cefixim, 12% to ciprofloxacin, 5.4% to gentamycine and amikacin has no resistance. It was found that resistance to empirically and frequently used trimetoprim- sulphametoxasol and ampicillin was high. Conclusion: This state of affairs indicates the significance and necessity of performing antibiogram in the treatment of urinary infections in children, and suggests that, in cases where it is necessary to initiate empirical treatment, it is not appropriate to select trimetoprim-sulphametoxasol and Ampicillin. According to this study, it seems that in oral empirical treatment, primarily second-generation cephalosporins and secondarily penicillin type antibiotics that are resistant to beta lactamase are the appropriate alternatives.