SODIUM GLUKOZ KO-TRANSPORTER 2 INHIBITÖRLERININ DIYABETIK NEFROPATIDE BÖBREK HASARI, FIBROZIS VE INFLAMASYON BELIRTEÇLERI ÜZERINE ETKILERI

Abstract

Amaç: Diyabetes mellitus (DM), mikrovasküler ve makrovasküler komplikasyonları nedeniyle yüksek mortalite ve morbiditeye sahip bir hastalıktır. Diyabetik nefropatide erken tanı ve etkili tedavi, son dönem böbrek hasarına ilerlemeyi sınırlamak için kritiktir. Sodyumglukoz kotransportör 2 inhibitörleri (SGLT-2i), proksimal tübüllerde glukoz ve sodyum reabsorpsiyonunu engelleyerek idrarla atılımlarını artırır. SGLT-2i’nin böbrek koruyucu etkisi tam olarak anlaşılamamıştır ve bu konuda çalışmalar devam etmektedir. Bu çalışmada, SGLT2i tedavisinin diyabetik nefropatide böbrek hasarı, fibrozis ve inflamasyon belirteçleri olan TGF β-1, Nefrin ve KIM-1 üzerindeki etkilerini değerlendirmeyi amaçladık. Gereç-Yöntem: Prospektif, tek merkezli, plasebo kontrollü ve randomize olan bu çalışmaya, Üniversitemiz Nefroloji Polikliniği’nde takip edilen 88 tip 2 DM hastası dahil edildi. Hastalar, 12 hafta boyunca günlük 10 mg dapagliflozin tedavisi alan ve plasebo kontrol grubu olmak üzere ikiye ayrıldı. Plasebo grubu SGLT-2i tedavisini kabul etmeyen, yan etki nedeniyle kesmek zorunda kalan veya sağlık uygulama tebligatı nedeniyle alamayan hastalardan oluşturuldu. Başlangıçta ve 12. haftada hastalardan açlık kanı ve spot idrar örnekleri alındı. İdrarda TGF β-1, Nefrin ve KIM-1 düzeyleri ELISA yöntemiyle ölçüldü.Bulgular: Çalışma sonunda, SGLT-2i grubunda idrar TGF β-1 ve Nefrin düzeylerinde artış gözlendi, ancak bu artış kontrol grubuyla karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı değildi. KIM-1 düzeyleri her iki grupta da artarken, SGLT-2i grubunda bu artış kontrol grubuna göre daha azdı ve aradaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,02). Ayrıca, SGLT-2i tedavisi sonrası serum kreatinin ve eGFR düzeylerinde artış, serum magnezyum ve fosfat düzeylerinde anlamlı artış saptandı. Hasta ve kontrol grubunun demografik verileri tablo 1’de ve laboratuvar sonuçları tablo 2 de gösterilmiştir. Sonuç: SGLT-2 inhibitörleri, diyabetik nefropatili hastalarda, üç aylık tedavi sonunda, böbrek hasarı belirteci KIM-1 düzeylerini azaltmaktadır. Ancak, TGF β-1 ve Nefrin düzeylerinde anlamlı bir değişiklik gözlenmemiştir. Bu sonuçların daha uzun süreli ve geniş ölçekli çalışmalarla desteklenmesi gerekmektedir. Anahtar Kelimeler: Nephrin, KIM-1, SGLT-2 inhibitor, TGF β-1