Publication: Turp ve HoLEP uygulanan BPH hastalarında preop ve postop DNA hasarı, oksidatif stres ve inflamasyon markerlarının karşılaştırılması / Comparison of preoperative and postoperative DNA damage, oxidative stress and inflammation markers in patients with benign prostatic hyperplasia undergoing turp and HoLEP
Files
Program
Institution Authors
Authors
COŞKUN, EMİN CENAN
Advisor
GEVHER, FATİH
AKBULUT , HABİB
Date
Language
Type
Publisher
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Abstract
AMAÇ: Benign prostat hiperplazisi (BPH) olup, cerrahi endikasyonu bulunan hastalarda uygulanacak olan iki cerrahi yöntemin [prostatın transüretral rezeksiyonu (TUR-P) ve holmium lazer ile prostat enükleasyonu (HoLEP)] hücresel düzeyde oluşturacağı sistemik stres yanıtı olan oksidatif stres, inflamasyon ve DNA hasarı üzerine etkileri araştırılarak iki yöntemin karşılaştırılması hedeflenmektedir. GEREÇ VE YÖNTEM: 2023 yılı eylül ayı ile 2024 yılı haziran ayı arasında BPH nedeniyle Bezmialem Vakıf Üniversitesi hastanesinde TUR-P ve HoLEP cerrahileri uygulanan hastalar prospektif olarak çalışmaya dâhil edilmiştir. Çalışmamıza katılan toplam 75 kişinin 29'u HoLEP cerrahisi geçirmiş olup HoLEP grubunu oluşturdu. TURP cerrahisi geçiren 25 hasta da TURP grubunu oluşturdu. 21 adet de sağlıklı kontrol grubu çalışmaya dâhil edildi. Cerrahi geçiren hastalardan ameliyat öncesinde, postoperatif 24.saatte ve postoperatif 21.günde olmak üzere 3 defa kan ve idrar örnekleri alındı. Kontrol grubundaki bireyler ise sadece bir defa idrar ve kan numuneleri verdi. Alınan tüm numuneler analiz için -80°C de depo edildi. Tüm numuneler toplandıktan sonra, idrardan oksidatif DNA hasarı için 8-Hidroksi-2'-deoksiguanozin (8-OHdG) seviyeleri ELISA yöntemi ile analiz edildi. Alınan kan örneklerinden elde edilen serumdan total antioksidan seviyesi (TAS) ve total oksidan seviyesi (TOS) ve Total Thiol düzeyleri ticari kitler kullanılarak fotometrik yöntem ile analiz edildi ve oksidatif stres indeksi (OSI) hesaplandı. İnflamasyon biyobelirteci olarak serum IL(Interlökin)-6 seviyeleri de ticari kitler kullanılarak ELISA yöntemi ile analiz edildi. BULGULAR: HoLEP grubunun preoperatif PSA değerleri, PSA dansitesi, preoperatif prostat hacimleri, ameliyatta çıkartılan doku miktarı ve operasyon süreleri istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha fazlaydı. Oksidatif DNA hasarı göstergesi olan 8- OHdG, kontrol grubuna kıyasla TUR-P ve HoLEP gruplarında anlamlı derecede yüksek bulundu (p=0,037). TOS ve OSI de kontrol grubuna kıyasla TUR-P ve HoLEP gruplarında yüksek bulundu fakat bu istatistiksel olarak anlamlı değildi. IL-6, her iki gruptada istatistiksel olarak anlamlı düzeyde postoperatif 24.saatte preoperatif seviyelere kıyasen artış göstermiş olup (p<0,001) sonrasında da düşüşe geçmiştir. Postoperatif 21.gündeki seviyeler de preoperatif seviyelere kıyasla anlamlı derecede yüksek bulundu (TUR-P için p=0,015; HoLEP için p=0,018). Total Tiyol ve TAS seviyelerinde istatistiksel olarak anlamlı bir değişim izlenmedi. 8- OHdG, postoperatif erken dönemde her iki grupta da anlamlı derecede düştü (p<0,001). Postoperatif 21.günde ise sadece HoLEP grubunda preoperatif seviyelere göre anlamlı bir düşüş izlendi (p=0,005). TOS düzeyleri de benzer şekilde her iki grupta da postoperatif erken dönemde anlamlı derecede düşüş gösterdikten sonra (TUR-P için p=0,004; HoLEP için p<0,001) sonrasında bir miktar artmıştır. Uzun dönem sonuçlarda sadece HoLEP grubunda istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş izlendi (p=0,021). Oksidatif stres indeksi ise her iki grupta da postoperatif 24.saatte preoperatif seviyelere göre anlamlı derecede düşmüş olup uzun dönem sonuçlarda ise sadece HoLEP grubundaki düşüş istatistiksel olarak anlamlıydı (p=0,039). Postoperatif 21.gün sonuçlarında istatistiksel olarak anlamlı olmasa da antioksidanların HoLEP grubunda daha yüksek çıktığı, TOS ve OSI gibi oksidatif göstergelerin ise TUR-P'ye kıyasla anlamlı düzeyde daha düşük çıktığı izlenmiştir. SONUÇ: Çalışmamız, HoLEP ve TUR-P'nin oksidatif stres, inflamasyon ve DNA hasarı açısından karşılaştırıldığı literatürdeki ilk çalışma olma özelliğini taşımaktadır. Postoperatif dönemde her iki cerrahi prosedür de benzer etkilere yol açmış ve oksidatif stres ile oksidatif DNA hasarında azalma sağlamıştır. Postoperatif 24. saatte değerlendirilen parametreler açısından iki teknik arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmamıştır. Bununla birlikte, uzun dönem sonuçlar değerlendirildiğinde, HoLEP'in oksidatif stres parametrelerini azaltmada TUR-P'ye kıyasla daha etkili olduğu gözlemlenmiştir. Çalışmamızın, konuyla ilgili ileride gerçekleştirilecek daha geniş kapsamlı araştırmalara değerli bir referans sağlayacağını düşünmekteyiz.
Description
OBJECTIVE: This study aims to compare the effects of two surgical techniques, transurethral resection of the prostate (TUR-P) and holmium laser enucleation of the prostate (HoLEP), in patients with benign prostatic hyperplasia (BPH) requiring surgery, focusing on their impact on cellular-level systemic stress responses including oxidative stress, inflammation, and DNA damage. MATERIALS AND METHODS: Between September 2023 and June 2024, patients undergoing TUR-P and HoLEP surgeries due to BPH at Bezmialem Vakif University Hospital were prospectively followed and examined. A total of 75 individuals were included in our study. 29 patients undergoing HoLEP surgery formed the HoLEP group, while 25 patients undergoing TURP surgery formed the TURP group. Additionally, 21 healthy individuals were included as a control group in the study. Blood and urine samples were taken three times from the patients scheduled for surgery: before surgery, 24 hours after surgery, and again at 21 days post-surgery. Individuals in the control group provided urine and blood samples only once. All samples were stored at -80°C for analysis. After all samples collected, urinary oxidative DNA damage was analyzed for 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG) levels using the ELISA method. Total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), and total thiol levels were analyzed from serum obtained from blood samples using commercial kits with photometric methods, and the oxidative stress index (OSI) was calculated. Serum IL-6 levels were also analyzed as an inflammatory biomarker using commercial kits via the ELISA method. RESULTS: Preoperative PSA levels, PSA density, preoperative prostate volumes, the amount of resected tissue during surgery, and operative times were significantly higher in the HoLEP group. The oxidative DNA damage marker 8-OHdG was found to be significantly higher in the TUR-P and HoLEP groups compared to the control group (p=0.037). TOS and OSI levels were also higher in the TUR-P and HoLEP groups than in the control group; however, this difference was not statistically significant. IL-6 levels showed a statistically significant increase at the 24th postoperative hour compared to preoperative levels in both groups (p<0.001) and subsequently began to decline. At the 21st postoperative day, IL-6 levels remained significantly higher than preoperative levels (p=0.015 for TUR-P; p=0.018 for HoLEP). No statistically significant changes were observed in total thiol and TAS levels. In the early postoperative period, 8-OHdG levels significantly decreased in both groups (p<0.001). However, at the 21st postoperative day, a significant reduction compared to preoperative levels was observed only in the HoLEP group (p=0.005). Similarly, TOS levels showed a significant decrease in both groups in the early postoperative period (p=0.004 for TUR-P; p<0.001 for HoLEP), followed by a slight increase thereafter. In the long-term outcomes, a statistically significant reduction was observed only in the HoLEP group (p=0.021). The oxidative stress index (OSI) showed a significant reduction in both groups at the 24th postoperative hour compared to preoperative levels, but in the long-term follow-up, the reduction was statistically significant only in the HoLEP group (p=0.039). Although not statistically significant, at the 21st postoperative day, antioxidant levels were higher in the HoLEP group, while oxidative markers such as TOS and OSI were significantly lower compared to TUR-P. CONCLUSION: Our study is the first in the literature to compare HoLEP and TUR-P in terms of oxidative stress, inflammation, and DNA damage. In the postoperative period, both surgical procedures exhibited similar effects, leading to a reduction in oxidative stress and oxidative DNA damage. No statistically significant superiority was observed between the two techniques in terms of the studied parameters at the 24th postoperative hour. However, considering long-term outcomes, HoLEP appears to be more effective than TUR-P in reducing oxidative stress parameters. We believe that our study will serve as a valuable reference for future large-scale research on this topic.