Person:
YÜCESAN, EMRAH

Loading...
Profile Picture
Google ScholarScopusORCIDPublons
Status
Kurumdan Ayrılmıştır
Organizational Units
Organizational Unit
Job Title
First Name
EMRAH
Last Name
YÜCESAN
Name
Email Address
Birth Date

Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • PublicationMetadata only
    Hipotiroidi Tedavisine Deneysel Alternatif Yöntem: Tiroid Dokusunun Kapsüle Edilmesi
    (2018-10-01T00:00:00Z) Yücesan, Emrah; Göncü, Beyza Servet; Başoğlu, Harun; Özten Kandaş, Nur; Kanımdan, Ebru; Akbaş, Fahri; Ersoy, Yeliz Emine; Ayşan, Mustafa Erhan; YÜCESAN, EMRAH; KANIMDAN, EBRU; AKBAŞ, FAHRİ; ERSOY, YELIZ EMINE
    Amaç: Hipotiroidi tüm yaş gruplarında görülebilen, bireylerin sağlıklarının genel olarak bozulmasına neden olan klinik bir tablodur. Tedavisi genellikle yaşam boyu ilaç kullanımıdır. Bu tedaviye rağmen hormon yetmezliğine bağlı semptomlar görülmekte ve uzun dönem ilaç kullanımına bağlı yan etkiler ortaya çıkmaktadır. Hastalardaki yetersiz tiroid hormon miktarını optimum sınırlara çekmek ve hastaların yaşam kalitesini yükseltmek için tiroid dokusu transplantasyonu alternatif bir yöntem olarak önem taşımaktadır. Sunulan çalışmada, transplantasyonda immün redden etkilenmemek için hem doku kültürü hem de biyouyumlu polimerle kapsüle edilmiş tiroit dokusunun in vitro optimizasyonu amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Mekanik yollarla kültüre edilen tiroid dokusu 2 grupta takip edilmiştir; doku kültürü ve kapsülasyon kültürü. In vitro ortamda 60 gün boyunca takip edilen kapsüllerin morfolojileri ışık mikroskopu ile birlikte T3 ve T4 hormon değerleri ise biyokimyasal olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: 3., 9., 12., 15., 30., 45., 60. günlerde toplanan medyum örneklerinden T3 ve T4 seviyeleri gözlemlendi. Kapsüle edilen dokularda, kapsüle edilmeyenlere ve negatif kontrol dokularına göre 15. gün itibariyle T3 değerleri daha yüksek bulundu. Buna rağmen T4 seviyeleri 60 gün boyunca sabit kaldı. Sonuç: Hipotiroidinin kalıcı tedavisi için kapsüle edilen tiroid dokularının in vitro ortamda verimliliği incelenmiştir. Öncül sonuçlarımız umut vaat etmesine rağmen bu optimizasyonun in vivo hayvan çalışmalarında da doğrulandıktan sonra insan çalışmalarına geçilmesi düşünülmelidir.
  • PublicationOpen Access
    Investigating differential miRNA expression profiling using serum and urine specimens for detecting potential biomarker for early prostate cancer diagnosis
    (2021-02-08T00:00:00Z) Hasanoğlu, Sevde; Göncü, Beyza Servet; Yücesan, Emrah; Atasoy, Sezen; Kayali, Yunus; Özten Kandaş, Nur; GÖNCÜ, BEYZA SERVET; YÜCESAN, EMRAH; ATASOY, SEZEN
    Background/aim: MicroRNAs (miRNAs) are known up-to-date candidate biomarkers for several diseases. In addition, obtaining miRNA from different body fluids such as serum, plasma, saliva, and urine is relatively easy to handle. Herein we aimed to detect miRNAs as biomarkers for early stage prostate cancer (PC). For this purpose, we used urine and serum samples to detect any significant differences in miRNA profiles between patients and healthy controls. Materials and methods: Total ribonucleic acid (RNA) in urine and serum samples were isolated from eight untreated PC patients, thirty healthy individuals were screened for miRNA profile, and candidate miRNAs were validated. Whole urinary and serum miRNA profile was analyzed using Affymetrix GeneChip miRNA 4.0 Arrays. Candidate miRNAs were investigated by stem-loop reverse transcription- polymerase chain reaction. Results: When we analyzed the urinary samples of PC patients, 49 miRNAs were detected to be upregulated and 14 miRNAs were found to be downregulated when compared with healthy controls. According to the serum samples, 19 miRNAs were found to be upregulated, and 21 miRNAs were found to be downregulated when compared with healthy individuals as well. Interestingly, we detected only four overlapping miRNAs (MIR320A, MIR4535, MIR4706, MIR6750) that commonly increase or decrease in both serum and urine samples. Among them, MIR320A was found to be downregulated, and MIR4535, MIR4706, and MIR6750 were found to be upregulated for urine samples. However, only MIR6750 was upregulated and the other three miRNAs were downregulated for serum samples. Conclusion: Notably, the expression profile of MIR320A was significantly altered in urine specimens of prostate cancer patients. We considered that MIR320A has been evaluated as a valuable biomarker that can be used in the early diagnosis of PC.
  • PublicationMetadata only
    Hücre Mikroenkapsülasyonunda Manuel ve Kapsülasyon Sisteminin Hücre İzolasyon Tipi ve Aljinat Yüzdesine Bağlı Verimliliğinin Karşılaştırılması
    (2021-08-01T00:00:00Z) Düzenli, Ömer Faruk; Göncü, Beyza Servet; Selepcioğlu, Harika; Yücesan, Emrah; Ersoy, Yeliz Emine; Akçakaya, Adem; GÖNCÜ, BEYZA SERVET; YÜCESAN, EMRAH; ERSOY, YELIZ EMINE; AKÇAKAYA, ADEM
    Amaç: Birçok endüstriyel sektörde kullanılan polimer malzemeler sağlık bilimlerinde de farklı işlemlerde kullanılmaktadır. Bu işlemlerden biri olan enkapsülasyon sistemi hücre nakli gibi terapötik uygulamalarda tercih edilmektedir. Enkapsülasyon çalışmalarında uygulanacak yaklaşıma göre kapsül yapısında kullanılacak polimer malzeme ve oluşan kapsül boyutu değişmektedir. Aljinat, kahverengi alglerden elde edilen, içeriğindeki farklı polimerik blok oranlarına bağlı olarak değişiklik gösteren doğal polimerlerden biridir. Bu çalışmada, kapsülasyon aşaması için kullanılacak olan değişik aljinat yüzdeleri uygulanarak paratiroid hücrelerinde ideal mikroenkapsülasyon prosedürlerinin belirlenmesi amaçlanmaktadır.Gereç ve Yöntem: Çalışmada sekonder hiperparatiroidi hastasından alınan bir adet paratiroid hiperplazi dokusundan mekanik ve enzimatik izolasyon yöntemleriyle hücre eldesi gerçekleştirilmiştir. İki farklı aljinat yüzdesi kullanarak hem manuel olarak hem de kapsülasyon cihazında otomatize olarak iki farklı akış hızı değerlendirilmiştir. Mikroenkapsüle edilen hücreler 64-79 gün boyunca in vitro olarak parathormon miktarları ölçülerek takip edilmiştir.Bulgular: Değerlendirilen aljinat yüzdelerinden %2’lik konsantrasyona sahip mikroenkapsüllerin oluşturulmasında kapsülasyon cihazında kullanılan 2 mL/dk akış hızıyla morfolojik stabilite gözlenmiştir. Ayrıca parathormon salınımı açısından hücre izolasyon tipi ve aljinat yüzdeleri arasında benzer sonuçlar elde edilmiştir.Sonuç: Uzun süreli mikroenkapsülasyon verimliliğinin arttırılması için yapısal ve fonksiyonel açıdan birçok parametrenin belirlenmesi gerekmektedir. Bu çalışma ile enzimatik izolasyon metoduyla elde edilen paratiroid hücrelerinin kapsülasyon sistemi kullanılarak artan akış hızında daha stabil bir yapı oluşturdukları belirlenmiştir.