Publication: Antitrombotik tedavi alan hastalarda klinik eczacılık hizmetlerinin değerlendirilmesi / Evaluation of clinical pharmacy services in patients receiving antithrombotic treatment
Files
Program
Authors
Authors
SOSYAL, DAMLA
Advisor
İZZETTİN , FİKRET VEHBİ
Date
Language
Type
Publisher
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Abstract
Antitrombotik ilaçlar kardiyoloji servisinde sıklıkla kullanılmaktadır ve bu hastaların ilaç ile ilişkili sorunlara (İLİS) açık olacağı düşünülmektedir. Bu çalışma ile antitrombotik tedavi alan hastalarda İLİS'lerin tespit edilmesi ve önlenmesi konusunda klinik eczacılık hizmetlerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Araştırma, prospektif randomize kontrollü bir çalışma olarak iki grup şeklinde tasarlanmıştır. Bir üniversite hastanesinin Kardiyoloji servisinde Kasım 2021-Kasım 2022 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. Klinik eczacı tarafından İLİS ve nedenleri tespit edilmiştir ve müdahale grubundaki hastalar için klinik açıdan anlamlı gördüğü İLİS'lere yönelik hekimlere önerilerde bulunulmuştur. İLİS sınıflandırması, PCNE (Pharmaceutical Care Network Europe) v9.1'e göre yapılmıştır. Hastalar taburculuk sonrası 1 ve 3 ay içerisinde tekrar hastane yatışları açısından incelenmiştir. Toplam 400 kişi çalışmaya dahil edilmiştir. Kontrol ve müdahale grubundaki hastaların yaş ortalaması sırasıyla 67,2±12,2 ve 67,8±12,3 olarak bulunmuştur. Koroner arter hastalığı (%74,5; %74,5) ve hipertansiyon (%70,5; %70) en yaygın hastalıklar olarak görülmüştür. Tespit edilen İLİS sayısı kontrol grubunda 561 ve müdahale grubunda 497 idi. Her iki grupta da en sık tespit edilen sorun tedavi güvenliği (%73,62; %74,25) ile ilişkili bulunmuştur. Sonrasında tedavi etkililiği (%24,06; %23,14) gelmiştir. Başlıca İLİS nedenlerinin ilaç seçimi (%81,11; %80,88) ve doz seçimi (%19,08; %16,10) olduğu belirtilmiştir. Çalışma sırasında klinik açıdan anlamlı görülen 266 İLİS'e yönelik 248 (%93,23) öneride bulunulmuştur. Bu önerilerin 235'i (%94,76) hekimler tarafından kabul edilmiştir. İlaç düzeyindeki girişimler en çok doz değiştirilmesi (%29,65) ve yeni ilaca başlanması (%28,49) şeklinde olmuştur. Gruplar arasında 1 ve 3 ay içerisinde tekrar hastane yatışı açısından anlamlı bir farklılık tespit edilmemiştir (p>0,05) fakat müdahale grubunda sayısal olarak azalma gözlemlenmiştir. Çalışmamızda her iki grupta da İLİS'lerin fazla olduğu görülmüştür. Müdahale grubundaki sorunlara dair önerilerin kabul oranlarının yüksek olması, klinik eczacının İLİS'lerin azaltılmasında pozitif yönde bir katkısı olduğunu göstermiştir. Bu sonuçlar, klinik eczacının sağlık ekibine dahil edilmesinin ve sunduğu hizmetlerin yaygınlaştırılmasının, daha kaliteli bir sağlık hizmeti sağlayacağını ortaya koymaktadır. Klinik eczacılar hastanede daha aktif bir rol oynayarak, hastaların tedavi sürecinin daha etkili ve verimli yönetilmesine yardımcı olabilir.
Description
Antithrombotic drugs are commonly used in the cardiology ward, and it is believed that these patients may be susceptible to drug-related problems (DRPs). The aim of this study is to evaluate the clinical pharmacy services for detecting and preventing DRPs in patients receiving antithrombotic treatment. The study was designed as a prospective randomized controlled study in two groups. It was conducted in the cardiology ward of a university hospital between November 2021 and November 2022. DRPs and their causes were identified in the control and interventional groups and recommendations were made to physicians for clinically significant DRPs in the intervention group by the clinical pharmacist. DRPs were classified according to PCNE (Pharmaceutical Care Network Europe) v9.1. Patients were evaluated for readmissions to the hospital within 1 and 3 months after discharge. A total of 400 patients were included in the study. The mean age of patients in the control and intervention groups were found to be 67.2±12.2 and 67.8±12.3, respectively. Coronary artery disease (74.5%; 74.5%) and hypertension (70.5%; 70%) were determined as the most common diseases. The number of identified DRPs was 561 in the control group and 497 in the intervention group. The most common problem identified in both groups was related to treatment safety (73.62%; 74.25%), followed by treatment efficacy (24.06%; 23.14%). The main reasons for DRPs were reported to be drug selection (81.11%; 80.88%) and dosage selection (19.08%; 16.10%). Interventions were provided for 248 out of 266 clinically significant DRPs identified during the study. Of these interventions, 235 (94.76%) were accepted by physicians. The most common interventions at the drug level were changing the dosage (29.65%) and starting a new medication (28.49%). Although no significant difference was found between the groups in terms of hospital readmission within 1 and 3 months (p>0.05), numerical decreases were observed in the intervention group. In our study, a high number of DRPs were observed in both groups. The high acceptance rate of recommendations regarding the issues in the intervention group showed a positive contribution of clinical pharmacists in reducing DRPs. These results demonstrate that involving clinical pharmacists in the healthcare team and expanding their services can provide better healthcare. Clinical pharmacists can help to manage patients' treatment process more effectively and efficiently by playing a more active role in hospitals.