Person:
KİREMİTÇİ, SERCAN

Profile Picture
Status
Kurumdan Ayrılmıştır
Organizational Units
OrgUnit Logo
Organizational Unit
Job Title
First Name
SERCAN
Last Name
KİREMİTÇİ
Name
Email Address
Birth Date

Filters

2021 - 20242
Reset filters

Settings

Has files: false ×

Search Results

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Pankreas Divisum’un Akut Pankreatit’te Yeri, Takipli Hastalarda Restenoz ve Malignite Gelişenlerin Özellikleri
    (2021-11-21T00:00:00Z) Köker, İbrahim Hakkı; Biberci Keskin, Elmas; Koçhan, Koray; Kiremitçi, Sercan; Değirmencioğlu, Şerife; Seven, Gülseren; İnce, Ali Tüzün; Şentürk, Hakan; KÖKER, İBRAHİM HAKKI; BİBERCİ KESKİN, ELMAS; KOÇHAN, KORAY; KİREMİTÇİ, SERCAN; DEĞİRMENCİOĞLU, ŞERİFE; SEVEN, GÜLSEREN; İNCE, ALİ TÜZÜN; ŞENTÜRK, HAKAN
    GİRİŞ: Pankreas divisum (PD) akut pankreatit’le (AP) başvuran hastalarda tanı konulması zor olabilen bir konjenital patolojidir. Amacımız PD’lu hastaların AP’deki sıklıklarını ve takip sonuçlarını değerlendirmekti.METODLAR: Retrospektif olarak AP ile başvuran 524 hastanın 32 (%6.1)’inde kesitsel ve endosonografik olarak PD tanısı koyduk. Pankreas divisum’lu hastaların yaş ve cinsiyet özellikleriyle takipte restenoz ve malignite gelişen hastaların özelliklerini değerlendirdik.BULGULAR: Akut pankreatitle başvuran 524 hastada etyolojik olarak ilk sırada biliyer patolojiler (n=308(58.7), 191(%62) kadın) bulunurken, PD’lu 32 (%6), 18(%56.3) erkek, yaş ortalaması 44.7±15.1 yıl (min-maks 16-75) hastada biliyer etyolojiden anlamlı olarak yaş (p<0.001) ve cinsiyet (p<0.001) farklı saptadık. Hastaların 29’u (%90.6) komplet tipti (17(58.6) erkek). Inkomplet PD’nin 2’si kadın, 1’i erkekti. Hastaların 20’sine (%62.5) tedavi amaçlı wirsung’a minor papilladan plastik stent yerleştirildi. Takipte 4 (%20) hastada stent sonrası minor papilla’da restenoz gelişti. Bunların 3 (%75)’ü erkekti. Restenoz gelişen 4 hastanın yaş ortalaması 44±12.3, (min-maks 28-57) yıldı. Bu hastalardan 1’ine endosonografik wirsungogastrostomi ile wirsung-gastrik duvar arasında fistül oluşturularak wirsung içindeki taşlar temizlendi. Takip esnasında 1 inkomplet (60 yaş), 1 komplet PD’li (44 yaş) 2 erkekten birisinin pankreas baş ve gövdesinde, diğerinin pankreas başında CA 19-9 eksprese etmeyen agresif seyirli pankreatik duktal adeno karsinom saptadık.SONUÇ: Pankreas divisum AP’de düşük oranda ve erkek cinsiyette daha fazla iken, restenoz ve malignite gelişimini de yine erkeklerde daha sık saptadık. Restenoz tedavisinde ise wirsungo-gastrostomik fistül oluşturma yaklaşımı uygun bir seçenek olabilir. Anahtar Kelimeler: akut pankreatit, malignite, pankreas divisum, restenoz
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Results of nucleos(t)ide analog treatment discontinuation in hepatitis b e-Antigen-negative chronic hepatitis b: Nucstop study
    (2024-01-01) Kiremitci S.; Kochan K.; SEVEN G.; Keskin E. B.; OKAY G.; AKKOYUNLU Y.; Koc M. M.; SÜMBÜL B.; ŞENTÜRK H.; KİREMİTÇİ, SERCAN; KOÇHAN, KORAY; SEVEN, GÜLSEREN; OKAY, GÜLAY; AKKOYUNLU, YASEMİN; SÜMBÜL, BİLGE; ŞENTÜRK, HAKAN
    Background/Aims: This study aims to investigate the effects of nucleos(t)ide analogs (NAs) discontinuation in eligible patients in accordance with the Asian Pacific Association for the Study of the Liver hepatitis B guideline and the factors affecting clinical and virological relapses. Materials and Methods: In this prospectively designed study, hepatitis B e antigen (HBeAg)-negative chronic hepatitis B patients who were followed up between 2012 and 2019 were evaluated and 57 patients were included. All participants enrolled the study were HBeAgnegative status at NA initiation. Results: The median age of the patients was 49 (29-72) years and 24 (42%) were females. The median treatment duration was 96 (36-276) months and patients were followed for a median duration of 27 months. Sixteen patients had a previous history of NA switch, and thirteen of these patients had a history of lamivudine resistance. Thirty-eight of 57 patients (66%) developed an elevated hepatitis B virus deoxyribonucleic acid level of 2000 IU/mL at least once, defined as virological relapse and 23 (60%) of them, experienced clinical relapse. Thirty-one of 57 patients were re-Treated during the follow-up, and hepatitis B surface antigen (HBsAg) loss occurred among 4 (7%) patients. All patients who experienced HBsAg loss had a history of lamivudine resistance (P = .002). Conclusion: Despite receiving NAs suppression therapy for a long time, HBsAg loss occurs rarely. Although it was not life-Threatening, most patients experienced relapses and treatment should be restarted. In our study, whether it is a coincidence that all patients with HBsAg loss are patients in whom NAs are used sequentially due to lamivudine resistance is an issue that needs to be further investigated.