Goal:
03 - Sağlık ve Kaliteli Yaşam

Project Logo
Description
AMAÇ 3: SAĞLIKLI BİREYLER Çocuk ölüm oranlarının azaltılması, anne sağlığının iyileştirilmesi, HIV/AIDS, sıtma ve diğer hastalıklar ile mücadelede büyük aşama kaydetmiş durumdayız. 1990 yılından bu yana, önlenebilir çocuk ölümlerinde dünya genelinde %50’yi aşan azalma olmuştur. Anne ölümleri de dünya genelinde %45 azalmıştır. 2000 ile 2013 arasında HIV/AIDS bulaşma oranı %30 azalmış, 6,2 milyonu aşkın insan sıtmadan kurtarılmıştır. Bu ölümler; önleme ve tedavi, eğitim, aşı kampanyaları, cinsel ve üreme sağlığı hizmetleri vasıtasıyla önlenebilir. Sürdürülebilir Kalkınma Amaçları; AIDS, verem, sıtma ve diğer bulaşıcı hastalık salgınlarını 2030 yılına kadar ortadan kaldırmaya yönelik cesur bir taahhüttür. Amaç, herkesin genel sağlık hizmeti, güvenli ve erişilebilir ilaç ve aşıya kavuşmasını sağlamaktır. Aşı araştırma ve geliştirmelerinin desteklenmesi, bu sürecin vazgeçilmez bir parçasıdır.

Filters

20223
Reset filters

Settings

Type: conferenceObject × Subject: Clinical Medicine (MED) × Author: Yüksel Salduz Z. İ. ×

Publication Search Results

Now showing 1 - 3 of 3
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Tip 2 Diyabetes Mellitus hastalarında 25-(OH) D vitamini düzeyi mikroalbüminüri ve diyabetin seyri ile ilişkili midir?
    (2022-10-13) Yüksel Salduz Z. İ.; Özder A.; YÜKSEL SALDUZ, ZEYNEB İREM; ÖZDER, ACLAN
    SS-18 TIP 2 DIYABETES MELLITUS HASTALARINDA 25-(OH) D VITAMINI DÜZEYI MIKROALBÜMINÜRI VE DIYABETIN SEYRI ILE ILIŞKILI MIDIR? ZEYNEB İREM YÜKSEL SALDUZ, ACLAN ÖZDER BEZMIALEM TIP FAKÜLTESI AILE HEKIMLIĞI ANABILIM DALI Amaç: 25-(OH) D vitamini (VD) eksikliği birçok çalışmada Tip 2 Diyabetes Mellitusun (Tip 2 DM) ortaya çıkan komplikas yonları için önemli bir risk faktörü olarak tanımlanmıştır (1,2). Çalışmamızın amacı VD düzeyleri ile Tip 2 DM seyrinde ortaya çıkan albuminüri seviyesi arasındaki ilişkinin değerlendirilmesidir. Gereç-Yöntem: Çalışma kesitsel, tek merkezli, retrospektif olarak planlandı. Temmuz 2019-Aralık 2019 tarihleri arasında Bezmialem Tıp Fakültesi Hastanesi Aile Hekimliği polikliniğine ayaktan başvuran Tip 2 DM hastalarının sosyodemografik ve laboratuvar verileri elektronik hasta sisteminden tarandı. 148 hasta çalışmaya alındı. Hastalar VD düzeylerine göre ikiye ayrıldı. 25-(OH) D vitamini 20 ng/mL’ nin altında olanlar VD eksikliği olan grup; grup 1, 25-(OH) D vitamini 20 ng/mL’ nin üzerinde olanlar VD eksikliği olmayan grup; grup 2 olarak sınıflandırıldı. Hastaların Glukoz, Üre, Kreatinin, Kan üre azotu (BUN), Glomeruler filtrasyon hızı (GFR), Alanin aminotransferaz (ALT), Aspartat aminotransferaz (AST), LDL koles terol (LDL-C), HDL kolesterol (HDL-C), Trigliserid (TG), Total kolesterol, HbA1c ve hemogram parametre değerleri olarak Lökosit sayısı (WBC), Eritrosit sayısı (RBC), Trombosit sayısı (PLT), Hemoglobin (Hgb), Hematokrit (Hct), Nötrofil mutlak sayısı (Neut), Lenfosit mutlak sayısı (Lymph), Ortalama eritrosit hacmi (MCV), Ortalama trombosit hacmi (MPV), Vitamin B 12 (Vit B12), Ferritin, Tiroid stimülan hormon (TSH), 25-(OH) D vitamini, mikroalbüminüri düzeyi grup 1 ve grup 2 arasında karşılaştırıldı. Vitamin D seviyeleri ve albüminüri arasındaki ilişki incelendi. Bulgular: Çalışmaya 148 hasta dahil edildi. Hastaların yaş ortalaması 56,58±9,76 idi. 70 hasta erkek, 78 hasta kadındı. Tüm hastaların VD ortalaması 22,80±17,84 ve HbA1c ortalaması 7,56±1,65 bulundu. D vitamini 20 ng/mL’ nin altında 76, üzerinde 72 hastamız vardı. D vitamini 20 ng/mL’ nin altındaki grup 1 hastalarımızda; LDL-C, Total Kol, HbA1c, Lenfosit sayısı, mikroalbuminüri düzeyi anlamlı derecede yüksek bulundu. (p<0.05) (Tablo 1) Sonuç: Çalışmamızda D vitamini seviyesi düşük olan hastalarda mikroalbüminüri ve HbA1c düzeyi yüksek tespit edilmiş tir. Bu durum VD eksikliğinin Tip 2 DM hastalığının kontrolsüz seyrinde ve böbrek fonksiyon bozukluğunda etkili olduğunu düşündürtmektedir. Aile hekimliği kapsamında koruyucu hekimliğin önemi düşünüldüğünde VD desteği diyabetin kont rollü seyrinde ucuz ve etkili bir yöntem olarak gündemde olmalıdır. Kaynaklar 1. Kostoglou-Athanassiou, Ifigenia, et al. \"Vitamin D and glycemic control in diabetes mellitus type 2.\" Therapeutic ad vances in endocrinology and metabolism 4.4 (2013): 122-128. 2. Herrmann, Markus, et al. \"Serum 25-hydroxyvitamin D: a predictor of macrovascular and microvascular complicati ons in patients with type 2 diabetes.\" Diabetes care 38.3 (2015): 521-528. Anahtar Kelimeler:D vitamini, Mikroalbüminüri, Tip 2 diyabetes mellitus
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Diyabet Hastalarında Gözardı Edilen Bir Komplikasyon: Kognitif Bozulma.
    (2022-12-23) Şekerci A.; Sümbül Şekerci B.; Selvitop R.; Yüksel Salduz Z. İ.; ŞEKERCİ, ABDÜSSELAM; SÜMBÜL ŞEKERCİ, BETÜL; YÜKSEL SALDUZ, ZEYNEB İREM
  • No Thumbnail Available
    PublicationMetadata only
    Cognition And Anticholinergic Burden In Type 2 Diabetes Mellitus
    (2022-12-03) Şekerci A.; Sümbül Şekerci B.; Selvitop R.; Yüksel Salduz Z. İ.; ŞEKERCİ, ABDÜSSELAM; SÜMBÜL ŞEKERCİ, BETÜL; YÜKSEL SALDUZ, ZEYNEB İREM
    Background and Objective: Cognitive impairment is one of the most important complications of type 2 diabetes mellitus (T2DM). Anticholinergic burden can cause cognitive decline. The aim of this study is to investigate the relationship between cognitive impairment and anticholinergic burden in patients with T2DM. Method: Seventy-three patients diagnosed with T2DM according to ADA criteria and using oral antidiabetic drugs for treatment participated in our study. Patients with a history of serious psychiatric (e.g.,major depressive disorder) or neurological disease (e.g., cerebrovascular disease, brain tumor, head trauma) were excluded. Main outcome measures: The cognition of the patients was evaluated with the Montreal Cognitive Assessment (MoCA). The cut-off score of the MoCA for cognitive impairment is 21 according to the validation of the Turkish Version. The drugs used by the patients were analyzed and the anticholinergic burden was calculated according to the anticholinergic cognitive burden (ACB) scale. Results: The mean age of the patients in our study was 50.60 (± 8.19). While ACB was not observed in the drugs of 67 patients, 5 patients used drugs with ACB Score of 1. The cognition of 45 (61.6%) patients with T2DM was impaired and 28 (38.3%) patients were normal. There is no significant difference in age of cognition groups. Attention (p \0.001), language (p \0.001) and orientation (p\ 0.001) scores were significantly worse in T2DM with impaired cognition. No significant difference was found between the ACB burden of DM patients with normal cognition and impaired cognition. Conclusion: In our study, no relationship was found between cognitive impairment in T2DM and ACB. Future studies involving larger sample and higher ACB may provide more detailed information.